κελαϊδίτης
Τον Γιώργο τον βρήκα μέσα από τις σχετικές ομάδες του Facebook, από τα posts του είχα ξεχωρίσει ότι πρόκειται για κάποιον που κατέχει το αντικείμενο σε μεγάλο βάθος και το αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και επιστημονικό τρόπο. Αυτή η εντύπωση ενισχύθηκε όταν κοίταξα στο site του για να βρω πληροφορίες για την υπηρεσία remote personal training.

Στην πρώτη μας επικοινωνία του είπα “με ενδιαφέρει το πρόγραμμα remote personal training” και μετά άρχισα τα θέλω: “Είμαι δρομέας, προετοιμάζομαι για μαραθώνιο και θέλω να δυναμώσω γενικότερα το σώμα μου και ιδιαίτερα να ενισχύσω τον κορμό μου για να βοηθήσω το τρέξιμό μου”. «Θέλω να βελτιώσω το physique μου», «Θέλω να κάνω maximum τρεις προπονήσεις τη βδομάδα», «Θέλω να βελτιώσω την ισορροπία μου, στις ασκήσεις που στηρίζομαι στο ένα πόδι όλο φεύγω», «Θέλω η κάθε προπόνηση να είναι σύντομη, δεν έχω πολύ χρόνο να αφιερώσω». Περίμενα να με στείλει από εκεί που ήρθα αλλά παραδόξως μου έκανε μια σειρά ερωτήσεις, του είπα για το συντριπτικό κάταγμα που είχα το 2008 στο χέρι, στο ύψος του ώμου και μου είπε ότι θα πρέπει να βιντεοσκοπήσω τον εαυτό μου να κάνει κάποιες κινήσεις που θα μου στείλει σε video πριν προχωρήσουμε. Το έκανα και πράγματι είδε – και είδα κ’ εγώ γιατί μέχρι τότε απλά είχα την αίσθηση ότι το αριστερό μου χέρι είναι λίγο πιο αδύναμο από το δεξί –ότι ο αριστερός ώμος είχε μειωμένη κινητικότητα.
Μετά από μια βδομάδα μου έστειλε το πρόγραμμά μου καθώς και videos με τον ίδιο να εξηγεί κάθε άσκηση. Που θα πρέπει να νιώθω την ένταση, που δεν θα πρέπει, τι πρέπει να κάνω, τι δεν πρέπει να κάνω. Ασκήσεις και για τα πόδια για να γυμναστούν μύες που δεν γυμνάζονται με το τρέξιμο, πλήρες σετ ασκήσεων αποκατάστασης καθώς και ασκήσεις κινητικότητας για τον ώμο.

Όταν ξεκίνησα το τρέξιμο πριν περίπου τρία χρόνια, και μέχρι που συνεργάστηκα με τον Γιώργο, θυμάμαι τον εαυτό μου πάντοτε να έχω πόνους, σε διάφορα σημεία του σώματός μου. Το ίδιο και όταν ξεκίνησα να κάνω ασκήσεις κορμού, μερικούς μήνες πριν απευθυνθώ στον Γιώργο. Θεωρούσα ότι το να σηκώνεσαι το πρωί και να σε πονούν οι πατούσες και να σέρνεσαι είναι αναμενόμενο. Ότι όταν τρέχω, πόνοι στον αστράγαλο, στα γόνατα ή στον γοφό είναι φυσιολογικοί, τουλάχιστον για ένα εικοσάλεπτο μέχρι να ζεσταθώ. Ότι η αριστερή ωμοπλάτη και το χέρι που πονούν είναι φυσιολογικό, λόγω της πίεσης και του παλιού τραύματος. Όλα αυτά είναι μέρος του “no pain, no gain”. Όμως κατά τον πρώτο καιρό εφαρμογής του προγράμματος, κάθε φορά που επικοινωνούσαμε το πρώτο πράγμα που με ρωτούσε ήταν «πονάς πουθενά;». «Στο Χ» του έλεγα. «Θα το φτιάξουμε» μου απαντούσε. Και μου έλεγε τι προσαρμογές να κάνω στις ασκήσεις ή μου έστελνε άλλες ασκήσεις να αντικαταστήσω. Έμαθα ότι ο πόνος δεν είναι μέρος της διαδικασίας.

Πλέον, διανύω την καλύτερη περίοδό μου από τότε που ξεκίνησα να αθλούμαι. Εδώ και μερικούς μήνες δεν έχω πόνους πουθενά, οι επιδόσεις μου στο τρέξιμο έχουν βοηθηθεί πολύ και το σώμα μου έχει αλλάξει. Αν και το πρόγραμμα είναι remote, ο Γιώργος είναι πάντοτε διαθέσιμος για οποιοδήποτε πρόβλημα και μάλιστα είναι proactive. Κάθε λίγο θα σκάσει το μήνυμα στο chat «Πως τα πας; Πως πάει η προετοιμασία; Πως πάει το πρόγραμμα;» Αισθάνομαι πολύ τυχερός που έκανα αυτήν την επιλογή και συνεργάστηκα με τον Γιώργο. Θα μπορούσα να ακολουθήσω κάποια σειρά ασκήσεων στο YouTube ή ένα από τα δεκάδες σχετικά άρθρα σε περιοδικά τρεξίματος, ίσως να έκανα δουλειά, ίσως και όχι. Ωστόσο ποτέ δεν θα είχα την σιγουριά που έχω τώρα, πως ότι κάνω είναι σωστό και κατάλληλο ακριβώς για μένα.